600-lecie Unii Horodelskiej

1413 - 2013

Niewiele jest społeczności lokalnych tak niewielkich i tak mało znanych jak Horodło, w których w przeszłości miały miejsce wydarzenia społecznie, religijnie i politycznie ważne. Wydarzeniem o skali i znaczeniu międzynarodowym była Unia polsko – litewska zawarta w Horodle 2 października 1413 roku. Zacieśniła ona stosunki wzajemnej współpracy i obrony przed wrogami obydwu krajów, szczególnie przed Krzyżakami, dawała podstawę do tworzenia wspólnego państwa, ujednolicała równouprawnienia przy zachowaniu odrębności obydwu państw. Bojarzy litewscy zobowiązali się powołać po śmierci Witolda nowego Wielkiego Księcia w porozumieniu z Polską, a panowie polscy wybór króla polskiego mieli uzgadniać z Litwą. Przyjęto do rodów herbowych 47 rodów bojarskich wyznania rzymskokatolickiego. Postanowiono zwoływać wspólne sejmy polsko – litewskie w Lublinie lub Parczewie. Akt unii horodelskiej jest niedoścignionym wyrazem miłości braterskiej i zespolenia się dwu sąsiednich narodów. Wyraża idee współpracy wielu narodów, prawa narodu do samostanowienia, metodę dialogu społecznego, wiązania życia społecznego i politycznego z religią. Religia jest widzianą jako czynnik scalający i motywujący do obrony praw człowieka i narodu. Król Władysław Jagiełło Horodło podniósł do godności symbolu łączenia narodów polskiego i litewskiego. Patriotyczne obchody z roku 1861 dopisały ciąg dalszy jednoczenia się na polach horodelskich narodów Polski i Litwy z ludem Rusi – Ukrainą. Zamierzeniem organizatorów jest by obchody 600 – lecia Unii Horodelskiej na długo pozostały w pamięci mieszkańców, a wydane publikacje służyły przyszłym pokoleniom. W poszerzaniu wiedzy o wydarzeniach 1413 i 1861 roku, które wzbudzają przeżycia, integrują społeczność lokalną, stanowią podstawę do bardzo podniosłych przeżyć.

Józef Krzywiński, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Horodle